Լավատես չեն ծնվում, այլ դառնում են: Ապացուցվել է, որ նրանք ավելի երկար են ապրում, քանի որ լավատեսորեն են վերաբերվում կյանքին, գիտեն, որ ապագայում ամեն ինչ լավ կլինի և խնդիրները ընդամենը ժանակավոր երևույթ են և դրանք ունեն լուծումներ: Կան մի քանի հուշումներ, թե ինչպես դարձնել երեխային լավատես:
1. Ծնողները պեռք է լավատեսորեն վերաբերվեն կյանքին
Երեխաները շատ զգայուն են մայրիկի հոգեկան վիճակին, եթե դուք ուրախ եք, ապա երեխան նույնպես ուրախ կլինի, եթե ոչ, ապա ձեր բալիկն էլ կտխրի:
2. Ուրախանալ մանրուքներին
Պետք է կազմակերպել նույնիսկ փոքրիկ անակնկալներ բալիկի համար:
3. Հաճախ երազել երեխայի հետ միասին
Երեխան ավելի հանգիստ կդառնա, երբ իմանա ապագայի մասին:
4. Փորձել չօգտագործել «երբեք» և «միշտ» բառերը
Այդքան կատեգորիկ չլինեք:
5. Պետք է ունենալ կյանքի նշանաբան
Նշանաբան ընտրելիս համոզվեք, որ այն դրական է:
6. Սովորեցնել երեխային ... Կարդալ շարունակությունը »

Քըրք Քըրքորյան (Գրիգոր Գրիգորյան). ծնվել է 1917 թ. հունիսին Ֆրեզնոյում։ Եղեռնը վերապրած Լիլի և Ահարոն Գրիգորյանների չորրորդ երեխան էր։ Մանուկ հասակից Քըրքը մտապահեց այն տպավորությունը, որ եթե մարդն աղքատ է, նա ցածր դասին է պատկանում, ու ոչ ոք նրանով չի հետաքրքրվում։

Փող աշխատելու ձգտումն այնքան մեծ էր, որ արդեն 9 տարեկանից Քըրքը դասերից բացակայում էր՝ թերթ վաճառելու համար, իսկ երեկոյան մեքենաներ լվանալով էր գումար վաստակում։ 14 տարեկանում Քըրքը կիսատ թողեց ուսումը՝ նույնիսկ 8-րդ դասարանը չավարտած. ինչ իմաստ ունի սովորելը, եթե փող չունես բուհ ընդունվելու։ Դեռահաս Քըրքը փող էր վաստակում՝ ավտոմեխանիկի օգնական աշխատելով ու մեքենաներ լվանալով, և անընդհատ մտածում էր՝ ինչպես դուրս գալ աղքատության ճիրաններից։

16 տարեկանում նա նիհար տղա էր՝ 1,78 մ հասակով, 62 կգ քաշով։ Իր իրական տարիքին մի քանի տարի ավելացնելով՝ վաստակում էր ծառ կտրելով, շինարարությունում աշխատելով. չէր խորշում նույնիսկ ամենակե ... Կարդալ շարունակությունը »

Տասնվեց տարեկանում ես հայտնվեցի կոմայում: Այն քսան րոպեներից, երբ բժիշկները պայքարում էին կյանքիս համար, ես ոչինչ չեմ հիշում, ի տարբերություն հարազատներիս, ովքեր քսան րոպե սարսափ ապրեցին: Կոմայում հայտնվելու պատճառը խնջույքի ժամանակ ալկոհոլային խմիչքների չարաշահումն էր: Հաջորդ տարի դարձա ուսանող և ինչպես նոր կյանք մտած երիտասարդներից շատերը, ովքեր ազատության հուժկու ալիքի հարված են իրենց վրա զգում, ես նույնպես սկսեցի ծխել: Ուսանողական և դրան հաջորդող մի քանի տարիներն անցան նմանակերպ. ալկոհոլ, ծխախոտ, արագ սնունդ, ժամանց: Ուսանողական կյանքն ավարտելուն պես, երբ վերադարձա բանակից և սկսեցի աշխատել, ինձ թվում էր, որ ես արդեն հասուն, գիտակից մարդ եմ, ում համար նոր կյանք է սկսվում: Սխալվում էի: Ավելի ուշ հասկացա միայն, որ նույնիսկ այդ տարիները «գիտակից» համարել չէր կարելի, քանի որ այն, թե ինչպես էի ես ապրում և ինչով էի զբաղվում, թելադրում էր ոչ թե գիտակցությունս, այլ սովորություններս, որոնք ձևավորվել էին տա ... Կարդալ շարունակությունը »